Βασίλειος Αποκάπης
| Βασίλειος Αποκάπης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 1083 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | κυβερνητικός αξιωματούχος στρατιωτικός[1] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Δουξ |
Ο Βασίλειος Αποκάπης ήταν Βυζαντινός στρατηγός του 11ου αιώνα. Καταγόταν από την Οικογένεια Αποκάπη, με γεωργιανές και αρμενικές ρίζες. Πατέρας του ήταν ο Μιχαήλ. Αδελφός του ήταν ο Φαρεσμάνης, βεστάρχης και, το 1069, κυβερνήτης της Ιεράπολης.
Το 1038 αναφέρεται ήδη διοικητής της συριακής Έδεσσας (σημ. Ούρφα, στην Τουρκία). Έπειτα ήταν διοικητής της Βαασπρακανίας, διαδεχόμενος τον πατέρα του, Μιχαήλ, καθώς και διοικητής του Θέματος Ιβηρίας[2]. Το 1054, ως πατρίκιος και στρατηγός, ο Βασίλειος Αποκάπης απέκρουσε στο Μαντζικέρτ επίθεση των Σελτζούκων υπό τον Τογκρούλ. Αργότερα την περίοδο 1059-1065, διετέλεσε άρχων, (διοικητής) με τα αξιώματα μάγιστρος και δούκας, του θέματος Παριστρίου. Το 1064, μαζί με τον μετέπειτα αυτοκράτορα Νικηφόρο Βοτανειάτη και τους γιους του, νικήθηκε από τους Ούζους που είχαν διασχίσει τα βόρεια Βαλκάνια, αλλά το ξέσπασμα επιδημίας σύντομα αποδεκάτισε τους εισβολείς και εκδιώχθηκαν[3].
Μετά την ήττα του Ρωμανού Δ΄ στο Ματζικέρτ το 1071, ο ίδιος φαίνεται να βρισκόταν στην υπηρεσία του Φιλαρέτου Βραχαμίου, Βυζαντινού στρατηγού που είχε ιδρύσει ημιανεξάρτητο κρατίδιο στην Κιλικία, και τον υπηρέτησε ως διοικητής της Έδεσσας, σε δεύτερη θητεία, από το 1077 μέχρι τον θάνατό του, το 1083[4].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ Alexandru Madgearu, Byzantine Military Organization on the Danube, 10th-12th Centuries
- ↑ Florin Curta (2006), Southeastern Europe in the Middle Ages, 500-1250, σελ. 298. Cambridge University Press, ISBN 0-521-81539-8.
- ↑ Speros Vryonis, Jr.: «The Will of a Provincial Magnate, Eustathius Boilas (1059)», Dumbarton Oaks Papers, τόμ. 11, 1957 (1957), σσ. 263-277.
Προτεινόμενη βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Grünbart, M., «Die Familie Apokapes im Licht neuer Quellen», στο N. Oikonomides, ed., Studies in Byzantine sigillography, V (Washington, DC, 1998), σσ. 29-41.
- Savvides, Alexios G.C. «The Armenian-Georgian-Byzantine family of Apocapes/Abukab in the 11th c.», Δίπτυχα Εταιρείας Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μελετών, τόμος 5 (1991), σσ. 96-104.